Öz şefkat, hepimizin ihtiyaç duyduğu ancak bir tarafımızla da sıklıkla atladığımız ne hoş bir ifadedir. Ancak bir hata yaptığımızda, genellikle kendimize nazik davranmak yerine stres seviyemizi bilinçli bir şekilde artırırız.
İnsan çok yaratıcı bir varlık. Her ne kadar gelişen dünyamızda yapay zeka kavramı birçok işi yapabilir nitelikte olsa da, henüz insan düşüncelerini kestirebilecek bir yapay zeka ile karşılaşmadık. En azından yaratıcı tarafımızı bilinçli bir şekilde negatif anlamda nasıl şekilden şekle, duygudan duyguya sokabilen bir yapay zeka örneği görmedim.
Hatalarımızın, yanlışlarımızın bizi biz yaptığı gerçeğini bir kenara koyma konusunda üstümüze yok, tabii ki. Bir hata yaptığında, çoğu insan hatayı kendinde arıyor, aramakla kalmayıp kendini suçluyor. E tabii, işin en kolayı bu. Beyin bilgisinden bileceğimiz üzere, biricik beynimiz her zaman minimum enerji kullanmaya eğilimlidir. Sebebini kısaca özetleyecek olursak, sistem bize der ki: ‘Kestirme yolu tercih et.’ Bu özelliğin beynimizde bir nöron yolunu oluşturduğunu biliyoruz zaten. Yani, yeni bir macera mı gerek? Şimdi bunun için ekstra çaba mı sarf edeceksin? Tabii ki bir tarafıyla bu sistemimizin kendi kendini koruma mekanizmasından kaynaklanıyor. Yoksa burada beyin ne yapsın? Beynimizin ne kadar esnek olduğunu, içerisinde 100 milyar nöron bulunmasına rağmen, duygusal beyin sistemimiz optimum en verimli ve en kestirme yoldan gitmeyi tercih ediyor.
Aslında sınırsız kapasiteye sahip olan biz biricik insanlar, ‘kestirme yol’ sonucunda bir yere varıyoruz. Vardığımız yer bazen uygun oluyor, bazen de hiç uygun olmuyor. Tabii ki burada da sonuç odaklı yaklaşımlar geliyor. Sonuçta bir yere varmak, hedefe bir şekilde ulaşmak demek. Ama sürece dair ne biliyoruz? Çoğu zaman biliyoruz, çoğu zaman bilmiyoruz. Beyin de böyle işte. Öz şefkatten bahsederken beni başka yerlere götürdü. Sonra bilinçli farkındalığım dedi ki, ‘Biz öz şefkatten bahsediyorduk, doğru.’ O zaman sizlere öz şefkate dair ‘Öz Şefkat & Kendine Nazik Olmanın Kanıtlanmış Gücü (1)’ kitabından öğrendiğim bir yöntemi sizinle paylaşmak istiyorum;
Kendi enerjimizi düşük hissettiğimizde şu basit adımları deneyebiliriz:
Odaklan: Negatif duyguyu en güçlü hissettiğin vücut bölgesine odaklan.
Yumuşat: Ağrılı bir kası ısıtır gibi, o bölgeye ısı uyguluyormuş gibi hayal et.
Huzur ver: Sevdiklerimize nasıl huzur veriyorsak, kendimize de aynı şekilde huzur verebiliriz. Kalbinin üzerine elini koy ve kendine nazik sözler paylaş.
İzin ver: Kendini hissettiklerin konusunda yargılama. Duyguların gelip geçmelerine izin ver, çünkü hepimiz zaman zaman böyle hissedebiliriz.
Beynimizi bu basit egzersizlerle şaşırtmak ve yeni nöron yolları oluşturarak esnekliğini artırmak, her birimizin öz şefkat yolunu oluşturmasına yardımcı olabilir. Unutmayalım ki, maskeyi önce kendimize takmalı ve sonra ihtiyaç duyanlara yardımcı olmalıyız.”
Tuğçe Barış, PCC
Denge Merkezi ailesi üyesi & Profesyonel Erickson Koçu
