Yeşermek kelimesini ilk olarak yazar Şermin Yaşar’ın bir gönderisinde okumuştum. Metnin içerisinde yer alan cümleyi paylaşmak istiyorum:
Bitkiyle arkadaşlığımız buradan. O yaşarıyor (yeşeriyor), biz yaşıyoruz. Ortak paydada buluştuğumuz yer; yine aynı kökten bir kelime “yaşam.”
Yeşermek kelimesi beni çok etkiledi. Kendimi bildim bileli, yeşili, doğayı, ilkbaharın gelişini, çiçeklerin açmasını ve ağaçların yeşermesini çok severim. Bunlara şahit olmak beni hep heyecanlandırmıştır. Yeşermek kelimesi de beni aynı şekilde heyecanlandırıyor. Yeşermek kelimesi bana yaşamayı, hissetmeyi, var olmayı, gelişmeyi, umut etmeyi, yolda olmayı ve dönüşümü hatırlatıyor.
Koçluk sürecim de benim için yeşermenin bir parçası, yolun bir kısmı, dönüşümün bir başlangıcı. Koçluk programıyla birlikte hayatımda çok farklı bir pencere açıldı. Koçluğun Sanatı ve Bilimi Sertifika Programı ve koçluk süreci bir
yolculuk. Bu yolda keşfedilecek çok şey var. Kimi özünü, kimi potansiyelini, kimi derinlerdeki hayallerini keşfeder bu yolculukta. Ve insanın aslında kendisine yaptığı bu yolculuk hiç bitmeyecek, bu dönüşüm hep devam edecek. İnsan bu gelişmenin, dönüşmenin, kendini fark etmenin keyfini aldıkça varmaktan ziyade yolda olmaya odaklanıyor.
Bu keşif yolculuğunda cevaplanmayı bekleyen pek çok soru var;
- Ben kimim?
- Ne yapmaktan hoşlanıyorum?
- Hayallerim neler?
- Bugünden geleceğe neyi hayata yansıtmak istiyorum?
- Bunları hayata geçirebilmem için neler mümkün, neye ihtiyacım var?
- Bu benim için neden önemli?
- Gerçekten yapmak istediğim şey ne?
- Tüm bunları yaşama yansıttığımda hayatımın diğer alanlarını nasıl etkileyecek?
- Yaşamımdaki hangi alanlarda mutluyum, hangilerinde değişime ihtiyacım var?
Bu sorulara verilen her bir cevap farklı bir soruyu tetikliyor ve insan kendi içine dönüyor. Kendi sorularını kendi kaynağında,
özünde arayarak buluyor. Bu cevapları bulduğun zaman ise yeşeriyorsun yani yaşıyorsun. Benim yolculuğum Aralık 2022’de başladı. Koçluk programı sürecimle birlikte kendime çokça soru sorduğum veya diğer koç arkadaşlarımın bana koçluk yaptıkları seansta yönelttikleri sorularla, çokça düşünme fırsatım oldu. Bu derin düşünmelerin hepsinin sonucunda yeni bir şey fark ettim. Her yeni fark ettiğim durum beni farklı alanlarda keşif yapmaya, kendimi sorgulamama sebep oldu. Kendimi keşfe çıktıkça anladım ki aslında çok zengin bir iç dünyam var. İçimde keşfedilmeyi bekleyen pek çok duygu, düşünce, motivasyon kaynağı ve değerler var. Mesela denge kelimesini hep çok severim. Üniversitedeyken bir defterimin üzerinde “hayat dengeden ibarettir” yazıyordu. Denge kelimesini sevdiğim kadar, hayatı dengede yaşamayı sevdiğimi ve dengenin benim için çok önemli bir değer olduğunu koçluk sayesinde keşfettim. Bu keşif ile birlikte hayatımda bir dönüşüm başladı ve devamda ediyor. Ben, dengeyi bulana kadar, yaşam alanlarımı dengeleyene kadar bu dönüşüm devam edecek ve koçluk sürecim bana eşlik edecek. Bu neden önemli? Benim dengeyi bulmam veya birinin değerine uygun bir hayat yaşaması? Değerlerimize uygun bir hayat yaşadığımız zaman yaşamı, yaptıklarımızı anlamlandırabiliyoruz, kısaca anlamlı bir hayat sürdürebilmemiz için önemli.
Koçluk aynı zamanda eşlik etmek, yol arkadaşlığı demek.
İnsan kendisine döndüğü kadar koçluk şapkası sayesinde başka insanlarında dönüşmesine, yolda olmasına eşlik ediyor. Karşındaki kişi fark ettikçe, dönüştükçe ve yaşamında bugünden geleceğe daha iyi bir kendi olma yolunda ilerledikçe bu sefer kişinin yeşermesine eşlik ediyorsun ve bu insanı inanılmaz mutlu ediyor. Yaşam sadece kendimizden oluşmuyor, birlikte hayat sürdüğümüz, var olduğumuz dünyayı paylaştığımız başka insanlarda var. Herkesin potansiyelini, özündeki zenginliği yaşamına yansıtabildiği ve anlamlı bir hayat yaşaması benim için çok önemli. Bu nedenle bu yolculukta olmayı, dönüşmeyi sevdiğim kadar, başkalarının yolculuklarına da eşlik etmeyi çok seviyorum.
Her bir insanın anlamlı bir hayat yaşayabilmesi, yeşerebilmesi dileğiyle…
Yazan: Profesyonel Erickson Koçu / Elif Ezgü Akgül
